فریادهای یک کارآفرین ۱
دوشنبه, ۱۱ مهر ۱۴۰۱
- نوشته شده در : مقالات مدیر گاردن سنتر
برگشت برای خدمت به وطن
چهارشنبه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۸
- نوشته شده در : مقالات مدیر گاردن سنتر
کشاورزی موفق
چهارشنبه, ۱۳ شهریور ۱۳۹۸
کشاورزی موفق
ازدیاد جمعیت، بهبود وضع معیشتی مردم و بالا رفتن تقاضا برای محصولات کشاورزی مخصوصاً میوه جات، سبزیجات و حبوبات ایران را به تنگنای تورم و سوء استفاده بیشتر دلالان و میدان داران و مغازه داران دچار کرده است.
به همراه کمبود و نامناسب بودن نوع محصولات و بسته بندی و عرضه آنها شاهد عدم کاردانی و مدیریت مسئولان کشاورزی و مسئولان عرضه میوه و تره بار هستیم. کمبود و نامناسب بودن محصولات و عرضه آنها به علت عدم یا کاهش سرمایه گذاریهای وسیع و گسترده در بخش کشاورزی است و علت عدم یا کاهش سرمایه گذاریهای گسترده عدم امنیت و پائین بودن تکنولوژی در بخش کشاورزی و بسته بندی و توزیع آنها است.
هزینه کارگر به علت تورم بالارفته و باغبان با تجربه و با علم یافت نمیشود محصول را بنگاه دار به ثمن بخس می خرد و بلاخره ۳ تا ۵ برابر قیمت تولید کننده بدست مصرف کننده میرسد.
خانواده های با درآمد کم در ماه قادر به خرید میوه و سبزیجات نیست مقدار تولید در هکتار ما شاید یک پنجم تا یک دهم تولید در کشورهای پیشرفته باشد، نهال و بذر ما اصلاح شده نیست و از کشت بافت که انتخاب اصلح است محصول ما تولید نشده است.
کارمندان کشاورزی به کمک آموزش کشاورزان و همکاری با آنها برنامه جالبی ندارند و دانشکده های کشاورزی بدور خود حصار کشیده اند که با کشاورزان و کارمندان ترویج کشاورزی کاری نداشته باشند.
اغلب استادان در عمر خود یک نهال هم نکاشته اند و یک میوه هم تولید نکرده اند و با اینکه هیچگونه تجربه ای در یک مزرعه، باغ، گلخانه یا دامداری نداشته اند. همه آموزشهای آنها کلیات و تئوری است و دانشجو هم طوطی گونه آنچه میشنود بازگو میکند.
فارغ التحصیل رشته باغبانی درخت چنار را نمیشناخت و افراد دیگری از آنها که در ۹ سال اخیر برای کار در گلخانه آورده بودم از مخلوط برای بذر کاری و خاک گلدان و چگونگی کاشت بذر و تهیه قلمه بی اطلاع بوده اند.
آیا با تعویض یک وزیر اینهمه مشکلات اصلاح میشود؟ البته که نه! ولی حداقل یک ویز مناسب میتواند کار را در این قسمتها شروع کند و با همکاران مناسبی که میگزیند میتوانند کشاورزی عقب افتاده ما را بجلو براند.
افرادی که نه علاقه ای به وطن وپیشرفت کار دارند و نه وجدان کاری اگر سالها در مقام خود بمانند و کار مثبتی انجام ندهند کسی با آنها کاری ندارد آنها شغل خود را بخاطر عدم کارائی از دست نمیدهند مگر اینکه فرد با نفوذتری علاقمند به مقام و منصب آنها گردد!
خوشبختانه امروز در کشور ما تعداد افراد علاقمند کم نیستند و میدانند که مشکلات کشاورزی چیست ولی چهل پنجاه سال قبل کشاورزی فقط بعهده روستائیان بود و نمیتوانست از آنها انتظار داشت که در سطح مملکت فکر کنند و با مدیریت و مشورت دهند.
متاسفانه با پیشرفت علم کار عملی و آموزشی علمی پیگیری نشد و اینجانب که ۶۵ سال است به روستا میروم و میآیم هیچگاه ندیدم که از طرف ترویج کشاورزی کسی بیاید و بگوید چگونه کشاورزی بهتری انجام دهند. البته این اتفاق را یکبار دیدیم که بدنبال کارشناسان، کارمندان ترویج هم به روستاها رفتند و نتیجه کار آنها مثلاً معرفی سیب درختی در سمیرم بود که آن منطقه را از فقر نجات داد.
ولی از این داستان چهل پنجاه سال گذشته و حالا بایستی واریته های جدیدتری به آنها معرفی شود و این کار همراه با صدها علم و تکنولوژی نو که بوجود آمده به روستائیان نرسیده است لذا یک نفر معاون وزیر با سابقه علمی و عملی کشاورزی برای کار ترویج ضروری است.
مسئله دوم اقتصاد کشاورزی است که هنوز زمین و آب بهدر میرود و در اصفهان و شیراز و بسیاری مناطقی که آب آنقدر کم و با ارزش است برنجکاری هنوز ادامه دارد و با یک سال آنقدر سیب زمینی میکارند که قیمت ندارد و سال بعد یا سالهای بعد مصرف کننده بایستی خسارت آنرا بدهد و محصول گران بخرد و یکسال نوبت پیاز میشود.
لذا یک معاون وزیر بایستی به این مهم بپردازد که تولید کنندگان مهم محصولات اصلی مانند سیب، پیاز، هندوانه، خربزه، محصولات گلخانه ای و حتی گل و گیاه را دور هم جمع کند و از آنها تعاونی بسازد که هر سال بمقدار مصرف پیش بینی صادرات کشت نمایند که نه ضرر ببیند و نه مصرف کننده ناراحت شود.
مسئله سوم تکنولوژیهای نو است که سرپرست و پشتیبانی ندارد و اگر کسی مثلاً خواست ماشین جدیدی وارد کند و یا یک تئوری با ارزشی را بمرحله اجرا درآورد و یا حتی کارهای معمولی مانند تولید نهال از طریق کشت بافت را به مرحله اجرا درآورد و یا حتی کارهای معمولی مانند تولید نهال از طریق کشت بافت را بمرحله اجرا درآورد هیچ پشتیبانی ندارد و کسی نیست که از او حمایت کند بلکه بسیاری تشکیلات دولتی سنگ اندازی میکنند و با بهانه های مختلف و مخصوصاً حسادت که متاسفانه در ما ایرانیها بحد وفور وجود دارد مانع کار او میشوند لذا یک معاون وزیر دنیا دیده و تحصیلکرده و خود کار کشاورزی انجام داده بایستی عهده دار معاونت تکنولوژیهای نو بشود و پژوهشکده ها را تحت نظر و مدیریت خود آورد و مشوق ایده و تکنولوژی نو بشود.
البته پیشنهادات اصلاحی فراوان دارم ولی چون کمتر به نظر و فکر کشاورزی کسی گوش میدهند بهمین مختصر قناعت میکنم و به امید روزی که همه ما با جان و دل به پیشرفت مملکت کمک کنیم و فقط بفکر حفظ مقام و موقعیت خود نباشیم.
- نوشته شده در : مقالات مدیر گاردن سنتر